Present Simple budowa

Gramatyczne objaśnienia Budowa czasu Present Simple
Zastosowanie czasu Present Simple
Charakterystyczne zwroty w Present Simple
Mowa zależna w Present Simple
Strona bierna w Present Simple
Infografika na temat Present Simple
Ćwiczenia Present Simple

Budowę czasu Present Simple poznamy na przykładzie następującego zdania wraz z jego tłumaczeniem na język polski:

I write a letter every day.
(Ja) Pisuję list każdego dnia.

Teraz możemy nazwać poszczególne części wyżej wymienionego zdania w czasie Present Simple.

podmiot + czasownik + reszta zdania

Zdania w omawianym przez nas czasie składają się z następujących elementów: podmiot, czasownik w swojej podstawowej formie oraz reszta zdania. Jak widzimy już sama nazwa nam sugeruje, że mamy do czynienia z czasem prostym (Simple) z racji tego, że forma czasownika jaka jest w nim użyta jest formą prostą, bez konieczności używania żadnych dodatkowych pomocy (w formie na przykład am, is, are jak to ma miejsce w przypadku Present Continuous I am writing a letter now., lub have, has, had jak to ma miejsce w przypadku czasów Perfect I have written a letter.) W omawianym przez nas czasie forma czasownika jest prosta I write a letter, bez żadnych czasowników posiłkowych.

Chociaż forma jest prosta to istnieją jednak pewne reguły o których należy pamiętać używając tego czasu. Pierwszą z nich jest zasada dotycząca stosowania czasowników w trzeciej osobie liczby pojedyczej. Tabelka poniżej pokazuje zdanie w czasie Present Simple dla wszystkich osób.

Liczba pojedyncza
I / you write a letter every day.
He / She / it writes a letter every day.
Liczba mnoga
We / You / They write a letter every day.

Jak widzimy za wyjątkiem trzeciej osoby liczby pojedynczej, we wszystkich pozostałych osobach forma czasownika jest dokładnie taka sama. W przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej należy dodać do czasownika końcówkę -s. Tabelka poniżej przedstawia jakie są zasady pisowni przy używaniu czasownika w omawianej trzeciej osobie liczby pojedycznej.

pisownia   1 osoba liczby pojedynczej 3 osoba liczby pojedyńczej
w większości przypadków dodajemy -s   I work s/he works
I drive s/he drives
I play s/he plays
I run s/he runs
dodajemy -es jeżeli czasownik kończy się na: -o I do s/he does
-ss I miss s/he misses
-x I mix s/he mixes
-ch I catch s/he catches
-sh I push s/he pushes
spółgłoska + -y = -ies I cry s/he cries
I fly s/he flies
samogłoska + y dodajemy -s I buy s/he buys
I say s/he says
I obey s/he obeys

Tabelka poniżej pokazuje natomiast w jaki sposób powinniśmy wymawiać czasowniki w trzeciej osobie liczby pojedynczej, które w pisowni zakończone są na -s lub -es.

wymawiamy po następujących dźwiękach przykładowe wyrazy
s f laughs, puffs
p drops
k kicks
t lets
z b robs
d adds
g digs
l fills
m dreams
n runs
ŋ rings
samogłoska + r draws, stirs
v loves
samogłoska sees, pays
iz z loses
manages
s passes
ʃ pushes
stitches
ks mixes

Present Simple przeczenia

Tworzenie przeczeń w omawianym przez nas czasie poznamy na przykładzie następującego zdania wraz z tłumaczeniem na język polski:

I do not write a letter every day.
(Ja) Nie pisuję listu każdego dnia.

Tworząc przeczenia w czasie Present Simple powinniśmy przed czasownikiem użyć formy do not, która to stanowi formę przeczącą dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej i wszystkich osób liczby mnogiej. Tabelka poniżej pokazuje przeczenia dla wszystkich osób w omawianym przez nas czasie.

Liczba pojedyncza
I / You do not write a letter every day.
He / She / It does not write a letter every day.
Liczba mnoga
We / You / They do not write a letter every day.

Jeżeli chcemy tworzyć przeczenia musimy użyć form przeczących do not lub does not (dla trzeciej osoby liczby pojedynczej). Przeważnie używane są formy skrócone w przeczeniach, których tworzenie pokazuje kolejna tabelka:

do not = don't
does not = doesn't

Warto jest w tym miejscu zwrócić uwagę, że w przeczeniu, forma czasownika jaka jest użyta jest dokładnie taka sama dla wszystkich osób, włącznie z trzecią osobą liczby pojedynczej. Możemy w dużym uproszczeniu powiedzieć, że formy don't i doesn't jakgdyby 'resetują' czasownik do jego formy podstawowej.

Present Simple pytania

Naukę tworzenia pytań rozpocznijmy od przykładowego zdania w formie przeczącej:

Do you write a letter every day?
Czy pisujesz list każdego dnia?

Tworząc przytania w czasie Present Simple powinniśmy użyć przed podmiotem zdania czasownik posiłkowy do lub does.

Do + podmiot + czasownik reszta zdania
Do you + write a letter every day?
Does s/he + write a letter every day?

Tabelka poniżej pokazuje tworzenie pytań w omawianym przez nas czasie dla wszystkich osób.

Liczba pojedyncza
Do I / you write a letter every day?
Does he / she / it write a letter every day?
Liczba mnoga
Do we / you / they write a letter every day?

W tym miesjcu warto jest zwrócić uwagę na pytania o podmiot, czyli o wykonawcę określonej czynności. W przypadku tych pytań szyk wyrazów jest dokładnie taki sam jak w zdaniach twierdzących i nie jest konieczne używanie do i does. Warto jest również zapamiętać, że do podstawowej formy czasownika dodajemy -s, dokładnie tak samo jak w przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej. Możemy traktować pytania o podmiot jako pytania dotyczące trzeciej osoby liczby pojedynczej.

Who likes Susan?
Kto lubi Susan?

Jeżeli porównamy to pytanie o podmiot ze zwykłym pytaniem, zauważymy jaka jest zasadnicza równica w znaczeniu tych pytań. W pierwszym przypadku pytaliśmy się o osobę, która lubi Susan, czyli pytaliśmy się o podmiot, natomiast w drugim przykładzie podmiotem jest Susan i pytamy się kogo ona lubi.

Who does Susan like?
Kogo Susan lubi?

Present Simple krótkie odpowiedzi

Kolejna tabelka przedstawia w jaki sposób tworzymy krótkie odpowiedzi w czasie Present Simple dla wszystkich osób.

Liczba pojedyncza
Do you smoke? Yes I do. / No, I don't.
Does he smoke? Yes he does. / No, he doesn't.
Does she smoke? Yes she does. / No, she doesn't.
Liczba mnoga
Do you smoke? Yes, we do. / No, we don't.
Do they smoke? Yes, they do. / No, they don't.

Celowo zostały pominięte krótkie odpowiedzi dla pierwszej osoby liczby pojedynczej i mnogiej, ponieważ zadawanie pytań samemu sobie wydaje się być dosyć dziwne.